بررسی ویژگی‌های سبکی تکرار کامل در رمان سووشون و بوف کور

تکرار پدیده­ای زبانی است که پیرامون آن بررسی­ هایی در زبان­های گوناگون و در چارچوب نظریه ­های مختلف صورت گرفته‌است. تکرار در دو نوع کامل و ناقص از سوی زبان­شناسان بررسی شده­است که از آن میان در پژوهش حاضر به ویژگی­های سبکی تکرار کامل در سووشون (سیمین دانشور) و بوف کور (صادق هدایت) می­پردازیم. پرسش این است که فرایند تکرار تا چه میزان می­تواند ملاکی برای تشخیص سبک ادبی نویسنده تلقی شود؟ برای دست­یابی به این منظور به پیکره­ای در زبان فارسی نیاز بود که با نگاهی تطبیقی، بازیابی نحوة کاربرد تکرار، بسامد وقوع و تفاوت آنها در این دو رمان معاصر مورد بررسی قرار گیرد. پژوهش حاضر به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده­است. یافته­ های حاصل از بررسی داده­ های این دو اثر نشان می­دهند که قیدها در فرایند تکرار کامل ناافزوده بیشترین بسامد کاربرد را دارند و دانشور به میزان بیشتری نسبت به هدایت از انواع تکرار کامل بهره گرفته ­است. بنابراین تکرار کامل می­تواند ملاک مناسبی جهت تشخیص سبک باشد.